ณพสิน แสงสุวรรณ (หนุ่ม กะลา) 
 

“ตั้งแต่จำความได้ก็ได้ยินป๋าร้องเพลงแล้วครับ ถือว่าเป็นไอดอลเรื่องการร้องเพลงและเป็นครูคนแรกที่สอนผมร้องเพลง จำได้ว่าตอนนั้นฟังเพลง อัลบั้ม ธ.ธง ของพี่เบิร์ด มีอยู่เพลงหนึ่ง โอ้โห ร้องยากมาก มีการใช้เสียงหลายชั้นหลายเขบ็ตมาก ผมเลยไปปรึกษาเค้า ป๋าๆร้องยังไงแล้วป๋าก็สอนเทคนิคให้ครับ แล้วทุกวันนี้กลายเป็นป๋าเป็นแฟนคลับผมนะ ไม่ว่าจะมีตารางงานที่ไหน รายการอะไร ป๋าจะรู้ทุกอย่าง ซึ่งทุกๆครั้งที่จะเดินทางไปและกลับจากโชว์ ไลน์จากป๋าจะเด้งมาแล้ว “เดินทางปลอดภัยนะลูก” 

วิธีการบอกรักของผมเลยคือ การกอดครับ แรกๆก็เขินเพราะแมนๆกันทั้งคู่ แต่ผมว่าถ้าให้เลือกระหว่างเขินกับไม่มีโอกาสได้กอด ผมเลยเลือกที่จะกอดดีกว่าครับ แค่นี้ก็เข้าใจกันแล้วว่ารัก และป๋าเป็นคนไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มเหล้า ไม่เจ้าชู้ เป็นคนมีน้ำใจและเข้าใจลูกมากๆ สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ผมจะยึดเป็นตัวอย่าง และจะนำไปเลี้ยงลูกของผมต่อไปครับ ฝากถึงลูกๆทุกๆคน แสดงความความรักกับพ่อ ตอนที่ยังมีโอกาสครับ แรกๆอาจจะเขินแต่เดี๋ยวก็จะชินไปเอง” 

พัฒน์ชัย ภักดีสู่สุข (ปั๊บ โปเตโต้) 
 

“คุณพ่อผมคือตัวอย่างของการเสียสละอย่างแท้จริงครับ พ่อผมไม่เคยให้รางวัลชีวิตกับตัวเองเลย ทำงานทุกวันจนถึงทุกวันนี้ก็ยังทำอยู่ สิ่งที่พ่อทำ คือ ให้ลูกให้ครอบครัวหมดจนตัวเองเหลือเงินนิดเดียว เหมือนเค้าอยากให้หลักประกันชีวิตกับเรา พ่อเป็นคนที่ชอบช่วยเหลือมีความเมตตา พูดจาให้เกียรติคนอื่นเสมอและเห็นคุณค่าของคน ทำให้ผมซึมซับมาถึงทุกวันนี้ ก็เคยคิดว่าถ้าตัวเองเป็นพ่อ จะเสียสละได้เท่ากับพ่อมั้ยนะ ซึ่งผมเองก็ไม่เคยพูดบอก ผมรักพ่อนะครับ  แต่จะกอดและหาเวลาอยู่ด้วยกันเสมอ อย่างทุกวันอาทิตย์ก็จะกินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา แลกเปลี่ยนทัศนคติกัน และสิ่งที่ตั้งใจเลย คือ จะไม่ทำให้พ่อเสียใจครับและก็จะพยายามตื๊อให้พ่อลางานให้ได้จะได้พาไปเที่ยวอีกครับ ฝากถึงลูกๆทุกคนครับ รับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองให้ดี อย่าทำให้บุพการีเสียใจ แค่นี้ท่านน่าจะมีความสุข บอกไปเลยครับว่ารักพ่อ จะซ้อมหน้ากระจกก่อนก็ได้ ผมว่าการแสดงความรักในรูปแบบของการกระทำคือสิ่งที่ดีที่สุดครับ”

ปรีติ บารมีอนันต์ (แบงค์ แคลช)
 

“ชายผู้เป็นพ่อคนหนึ่งเดินเท้ากว่า 10 กิโลเมตรจากท้ายซอยแบริ่งสุขุมวิท 107 มาถึงโรงเรียนสมวิลท้ายซอยสุขุมวิท 62 เพื่อมารับเด็กทั้ง 2 คน คนหนึ่ง ป.5 และอีกคนอนุบาล 2 เหตุเพราะเขามีเงินเพียงแค่ค่ารถเมล์ขากลับสำหรับเจ้าเด็ก 2 คนนั้นเท่านั้น....เด็ก 2 คนนั้นก็คือผมและก็น้องชายของผม.....จากนั้นเป็นต้นไปผมก็รับรู้ได้ว่าในโลกนี้มีซุปเปอร์ฮีโร่อยู่จริง...นั่นก็คือพ่อของผม”

 “พ่อผมจบป.4 มาเป็นลูกจ้างกวาดร้านตัดผมในกรุงเทพ  ด้วยการศึกษาอันน้อยนิด พ่อผมจึงอ่านหนังสือพิมพ์จบเล่มเสมอ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรักการอ่าน และมาในวันนี้ชายที่จบป. 4 ในวันนั้นขึ้นมาดำรงตำแหน่งนายกสมาคมช่างผมเสริมสวยแห่งประเทศไทย....พ่อพิสูจน์ให้เห็นว่าสิ่งใดที่เราขาด เราสามารถเติมเต็มจากการใฝ่รู้ใฝ่ดีได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ผมภูมิใจในตัวท่านมาก.....และจะรักพ่อมากกว่าชีวิตตัวเองแบบนี้ในทุกๆชาติไปครับ”

ปราการ ไรวา  (เนม เกทสึโนวา)
 

"ปีนี้เป็นปีแรกของการรับบหน้าที่เป็นคุณพ่อของเนม เหนื่อยแต่มีความสุขมากครับ เนมเข้าใจความรู้สึกของคุณพ่อเลย เวลาที่ลูกไม่สบาย  ลูกงอแง ร้องไห้ คนเป็นพ่อเป็นแม่เหมือนใจจะขาดด้วย เข้าใจถึงความรักความเป็นห่วงที่เค้ามีให้เราเลยครับ ทำให้เรารู้จักเอาใจเค้ามาใส่ใจเรามากขึ้น  อยากดูแลเค้าให้ดีขึ้นและเรียนรู้ความเป็นพ่อแม่ที่ดีจากเค้า วันพ่อปีนี้ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆ นะครับ ใครที่มีโอกาสอยู่กับคุณพ่อในวันนี้ก็อย่าลืมไปกราบคุณพ่อ กอดคุณพ่อนะครับ แสดงความรักกับท่านเยอะๆ  ส่วนใครที่เป็นคุณพ่อมือใหม่แบบผมก็อยู่กับลูกกับครอบครัว อย่าออกไปเที่ยวกับเพื่อนนะครับ (หัวเราะ) สุขสันต์วันพ่อนะครับ" 

พิพิธพล  พุกกะณะสุต (ที เจ็ตเซ็ตเตอร์) 
 

“ถ้าให้พูดถึงคุณพ่อ ก็อยากจะบอกว่าสำหรับผมคุณพ่อเป็นคนที่น่ารักมากๆ ครับ เป็นคนอารมณ์ดี ชอบร้องเพลง ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าที่ผมชอบร้องเพลงได้มาจากใคร (ยิ้ม)  และยังชอบช่วยเหลือคนอื่นโดยแท้จริงเลย เวลาที่เห็นคนอื่น หรือใครที่กำลังลำบากอยู่ ต้องการได้รับความช่วยเหลือ คุณพ่อจะยื่นมือไปช่วยเป็นคนแรกๆเสมอเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณพ่อทำให้ผมเห็นมาตลอดชีวิต สิ่งนี้ทำให้ผมได้รับการซึมซับมาด้วยเหมือนกัน และก็เป็นตัวอย่างสำหรับลูกๆ ของผมด้วย หรือในบางครั้งที่ผมต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ ไม่ว่าจะหนักหรือเบา ก็ได้คุณพ่อนี่แหละที่คอยช่วยเหลือ คุณพ่อจะมีคำพูดที่ฟังแล้วสบายใจ ช่วยให้เราผ่านปัญหาต่างๆมาได้ เรียกว่าใครมีปัญหาชีวิต มาปรึกษาพ่อผมได้ครับ (ยิ้ม) และคุณพ่อก็ยังเป็นคนที่เอาใจใส่คนครอบครัว อย่างเวลาที่ผมจะออกจากบ้านไปเล่นคอนเสิร์ตตามที่ต่างๆ คุณพ่อก็จะถามตลอดว่า เตือนเราตลอดว่าลืมของอะไรมั้ย ไปเล่นที่ไหนลืมแว่นตารึป่าว รองเท้า สูทอะไรอย่างนี้เอาไปครบรึยัง รวมถึงทุกคนในบ้านเลยเวลาใครจะไปไหน เพราะว่าท่านเป็นห่วง ถึงแม้ว่าจะเราจะมีอายุขนาดนี้แล้วก็ตามท่านก็ยังมองเราเป็นเด็กเสมอ และเวลาผมกลับมาจากทำงาน หรือไปเล่นคอนเสิร์ตมา ก็จะเข้ามาสวัสดีคุณพ่อทุกครั้ง เข้าไป good night ก่อนนอนทุกครั้ง อันนี้เป็นปกติของธรรมเนียมบ้านเราเลย เหมือนกับจะได้ไปกอดท่านทุกคืนก่อนนอนครับ

สำหรับวันพ่อที่จะถึงนี้ จริงๆ ผมก็คงไม่ได้แสดงความรักอะไรมากเป็นพิเศษ เพราะว่าทุกวันนี้เราแสดงออกถึงความรักให้กันอยู่แล้ว แต่อยากฝากถึงลูก ๆ ทุกคนครับที่มีคุณพ่ออยู่ ถ้าเกิดว่าเราอยากจะแสดงออกถึงความรักก็สามารถทำได้ทุกวัน และในฐานะที่เป็นคุณพ่อคนนึงด้วย จริงๆแค่เห็นรอยยิ้มจากลูก ก็มีความสุขแล้ว ก็อยากจะบอกให้ลูกๆทุกคนเป็นเด็กดี เป็นคนดี ไม่ทำให้พ่อเสียใจ เพื่อพ่อจะได้มีความสุขนะครับ ฝากถึงลูกๆทุกคนอีกนิดว่า พ่อก็ต้องการความรักจากลูกเหมือนกัน มีเวลา ก็กอดพ่อบ้างนะครับ”

ต้น - ธนษิต จตุรภุช
 

“คุณพ่อต้นเป็นคุณพ่อที่ใจดีมาก อารมณ์ดี ไม่เคยบังคับให้ต้องเป็นอะไร ต้องเรียนอะไร ให้อิสระเราในการใช้ชีวิตและเลือกทางเดินของเราเอง พ่อเป็นคนที่เต็มที่และทุ่มเทกับเรามากๆ จำได้ตอนจะไปประกวดร้องเพลงทั้งกรุงเทพเอย ต่างจังหวัดเอย พ่อจะพาเราไปทุกที่ อยู่กับเราทั้งวัน ไปเป็นเพื่อนเราทุกที่ เค้ารู้ว่าเราอยากทำตรงนี้ อยากเป็นนักร้องมาก ถึงแม้เราจะผิดหวังมาหลายครั้ง ทุกครั้งที่พ่อพาเราไปพ่อไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย ไม่เคยบอกให้เรายอมแพ้ พ่อให้สู้ และสนับสนุนเราอย่างเต็มที่เท่าที่พ่อจะทำได้ จนเรามาถึงทุกวันนี้ เวลาร้องเพลงแล้วเห็นพ่อถือป้ายไฟคอยเชียร์คอยให้กำลังใจ เห็นหน้าพ่อที่ยิ้มมา ถึงไม่พูดก็รู้ว่าพ่อมีความสุขและภูมิใจในตัวเรามากๆ อยากฝากให้ลูกๆ ทุกคนรักทำหน้าที่ทำงานของตัวเองให้เต็มที่ อย่าทำให้พ่อทุกข์ใจกังวลใจ อยากให้ดูแลคุณพ่อดีๆ พาเค้าไปทานข้าวบ้าง พาไปเที่ยวบ้าง รักเค้าให้มากๆ เชื่อเถอะว่าไม่มีใครรักและหวังดีกับเราเท่าพ่อแม่ของเราหรอก ส่วนต้นเองก็อยากให้พ่อของต้นดูแลรักษาสุขภาพ อยากให้พ่อออกกำลังเยอะๆ แล้วก็จะพาพ่อไปเที่ยวให้บ่อยขึ้นจ้า”

มาตัง - ระดับดาว ศรีระวงศ์ 
 

“ตอนเด็กๆ มาตังจำได้ว่า คุณพ่อไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวเท่าไร เพราะคุณพ่ออยู่สกลนคร ส่วนมาตังอยุ่กับคุณแม่และพี่ชายที่อุดร คุณพ่อจะมาหาพวกเราทุกวันศุกร์เ สาร์ อาทิตย์  ทุกเย็นวันศุกร์ หลังเลิกเรียนเราก็จะมานั่งรอคุณพ่ออยู่หน้าบ้าน พอเห็นคุณพ่อขับรถเข้ามาก็จะวิ่งไปหา วิ่งไปกอด ช่วยขนของลงจากรถ เราจะรู้สึกตื่นเต้นมากทุกครั้งที่คุณพ่อมาหา คุณพ่อเป็นคนสนุกสนาน มีมุกมาพูดคุยตลอดและมักมี เรื่องราวสนุกๆ มาเล่า เวลานั่งทานอาหารพร้อมหน้าครอบครัวกัน  ณ ตอนนี้ มาตังเป็นฝ่ายที่อยู่ไกลจากครอบครัวซะเอง ต้องมาเรียนและทำงานที่กรุงเทพ  เป็นเราเองที่ไม่มีเวลากลับไปเยี่ยมครอบครัว คิดถึงมากๆ ถ้ามีเวลาก็อยากจะกลับไปหาคุณพ่อคุณแม่ สุดท้ายนี้ มาตังอยากให้ทุกคนใช้ช่วงเวลาดีๆ นี้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่และครอบครัวเยอะๆ นะคะ มีโอกาสบอกรัก แสดงความรักก็แสดงออกมานะคะ คิดซะว่าทุกๆ วันคือวันพ่อ ขอให้คุณพ่อทุกคนสุขภาพแข็งแรง มีความสุขมากๆ นะคะ”

DoubleBam - แบมแบม นีวิรินทน์
 

“4-5 ปีที่ผ่านมานี้...แบมย้ายเข้ามาเรียนและทำงานที่กรุงเทพฯค่ะ บ้านแบมอยู่ปัตตานีค่ะ เลยทำให้เราไม่ได้อยู่กับคุณพ่อ ไม่ค่อยได้เจอหน้าท่านบ่อยๆ แต่ถึงไม่ค่อยได้เจอกัน แต่แบมก็โทรศัพท์คุยกันบ่อยๆนะคะ เราก็รับรู้ได้แหละว่าท่านคิดถึงและเป็นห่วงเรามากๆ  แบมจะสนิทกับคุณพ่อค่อนข้างมากเลยค่ะ เพราะคุณพ่อเป็นคนขี้เล่นมาก ถึงแม้จะดุสุดๆด้วยก็ตาม 5555 วีรกรรมที่ชอบทำให้โดนดุนี่ไม่ค่อยมี แต่กิจกรรมที่ทำด้วยกันบ่อยๆคือหาของกินค่ะ 55555 ชอบหาร้านอาหารอร่อยๆ แล้วตามไปชิม นี่คือกิจกรรมของสองพ่อลูกคู่นี้เลยค่ะ แบมก็อยากฝากว่า ใครที่ไม่ได้อยู่กับครอบครัวเหมือนแบม ในวันพ่อปีนี้หรือทุกๆปี แบมก็อยากให้ถือโอกาสกลับไปบอกรักท่านกันนะคะ เพียงแค่ได้อยู่พร้อมหน้ากัน ท่านก็ดีใจมากที่สุดแล้ว สุขสันต์วันพ่อนะคะ แบมรักคุณพ่อนะคะ”